۱۲ تير ۱۳۹۵ - ۰۲:۵۰
کد خبر: ۴۳۵۷۹۷
آیت الله سبحانی:

مسؤولان از تاریخ درس عبرت بگیرند

حضرت آیت الله سبحانی با اشاره به سقوط بغداد در دوران عباسیان، گفت: برخی سعی دارند گناه سقوط بغداد را به گردن خواجه نصیر الدین طوسی و وزیر خلیفه وقت یعنی ابن علقمی قمی بیاندازند در حالی که این گونه نیست بلکه خلیفه وقت غرق در عیش و نوش بود و انسانی سیاستمدار نبود.
آیت الله سبحانی

به گزارش خبرنگار خبرگزاری رسا، حضرت آیت الله جعفر سبحانی، استاد برجسته درس خارج حوزه علمیه جمعه شب در بیست و پنجمین برنامه چشمه معرفت که در ماه مبارک رمضان از شبکه اول سیما پخش می شود با اشاره به قضیه سقوط بغداد به دست مغول ها در قرن هفتم هجری اظهار داشت: بعد از انقراض حکومت امویان، عباسیان روی کار آمدند و تا سال 655 هجری قمری حکومت کردند، که همزمان با سقوط بغداد به دست هلاکوخان بود.

 

انداختن تقصیر به گردن دیگران امری ریشه دار در تاریخ

وی با طرح شبهه در این باره عنوان کرد: برخی سعی دارند گناه سقوط بغداد را به گردن خواجه نصیر الدین طوسی و وزیر خلیفه وقت یعنی ابن علقمی قمی بیاندازند و معتقدند این دو با یکدیگر تبانی کردند و همین امر منجر به سقوط بغداد شد؛ این مسأله در تاریخ ریشه دارد است و معروف است که برخی اوقات اهل کتاب گناهان خود را به گردن بُزی می انداختند و می گفتند او باید عقاب شود.

 

حضرت آیت الله سبحانی با بیان این که خواجه نصیر الدین طوسی و ابن علقمی قمی در سقوط بغداد مقصر نبوده اند، اضافه کرد: هلاکو در سال 616 حملات خود را از شرق اسلام آغاز کرد و کشورهای اسلامی زیادی را قتل و غارت کرد و در سال 655 هجری یعنی حدود 40 سال پس از آغاز حملات به بغداد رسید، حال ما سؤال می کنیم در این 40 سال مقصر کیست اگر شما دنبال مقصر هستید همه واقعه را در نظر بگیرد نه فقط برهه خاص از زمان.

 

وی افزود: علاوه بر مطالب فوق خلافت عباسی در آن دوران رو به افول بود و پیر شده بود و بیشتر زندگی خود را در عیش و نوش غرق بودند، تا جایی که با آغاز اولین حملات خانه و کاشانه خود را رها کردند و شهر را به دشمن تسلیم کردند و حتی معروف است هنگامی که هلاکو وارد شهر شد خلیفه با معشوقه های خود در حال رقاصی و ساز و آواز بود که هلاکو از پایین قصر تیری را رها کرد و به یکی از رقاصه ها برخورد کرد.

 

علقمی فردی عامل، سیاستمدار و دانشمند بود

استاد برجسته درس خارج علقمی را دانشمند، شاعر، سیاستمدار و دارای کتابخانه بزرگ دانست و گفت: این فرد صاحب علم و دانش و کمالات بود که در آن دوران اسیر اسماعیلی ها در الموت بود و هلاکو به جهت علم و دانش زیادش او را همراه خود به بغداد آورد؛ در هنگام حمله هلاکو به بغداد نیز به خلیفه گفت اگر هدایای خوبی به هلاکو بدهیم از قتل و کشتار دست برمی دارد ولی وزیر دیگر او این حرف را قبول نکرد و گفت هدیه کم هم کافی است و زمانی که هدیه ها را برای او فرستادند عصبانی شده و بر عزم خود برای حمله به بغداد مصمم تر شد.

 

وی تصریح کرد: اگر علقمی علاقه به سقوط بغداد داشت باید بعد از سقوط همه طرفداران او در امان قرار می گرفتند ولی شما می بینید هلاکو به هیچ مسلمانی رحم نکرد و فقط عده ای مسیحیان را باقی گذاشت و سالهای زیادی طول کشید تا خرابی ها جبران شد.

 

خواجه نصیر خود از مخالفان سقوط بغداد بود

حضرت آیت الله سبحانی با تأکید بر این که خواجه نصیر نیز از مخالفان سقوط بغداد بود، عنوان داشت: اتفاقا خواجه نصیر مثل یک ترمز در مسیر حرکت مغول ها بود چراکه بعد از سقوط بغداد و متواری و مخفی شدن علمای شهر، آن ها را جمع کرد و توانست رصدخانه مراغه را احداث کند، 400 جلد از کتب اسلامی را جمع کرد و نقش مؤثری در احیای علوم اسلامی و طبیعی داشت.

 

وی در پایان یادآور شد: این حوادث تاریخی برای همه رؤسای ملت ها درس عبرت است که اگر از عیش و نوش و هوس بازی کناره گیری کنند، به فکر کشور خود باشند و با یکدیگر متحد شوند می توانند کشور و دیاری آباد داشته باشند و از گزند دشمنان خود نیز در امان باشند./1330/پ202/ج

 

ارسال نظرات