۲۶ خرداد ۱۳۹۵ - ۰۷:۵۷
کد خبر: ۴۳۲۵۳۶
در برنامه ضیافت تبیین شد؛

سیره علمی و عملی آیت الله سید موسی زرآبادی

آیت الله زرآبادی عالمِ عامل، فاضلِ کامل، پیشوای عالمان عمل کننده، سید السند و قوت الاتقیاء الصالحین بودند که در بین مردم و شاگردان خود نفوذ اخلاقی داشتند.
آیت الله سید موسی زرآبادی(ره)

به گزارش خبرنگار خبرگزاری رسا، محمدعلی حضرتی ها، پژوهشگر دینی، شب گذشته در برنامه ضیافت شبکه قرآن سیما به سیره علمی و عملی آیت الله سید موسی زرآبادی پرداخت و خاطرنشان کرد: آیت الله سید ابوالحسن رفیعی قزوینی یکی از علمای هم دوره ایشان بودند و متن سنگ مزار این عالم را نوشته اند و تعابیری که برای این عالم استفاده کرده اند، بسیار تکان دهنده است و در دو جا درباره ایشان عبارت های عالمِ عامل، فاضلِ کامل، پیشوای عالمان عمل کننده، سید السند و قوت الاتقیاء الصالحین را تصریح فرمودند و این ها عباراتی تعارف بردار نیست.

 

پژوهشگر دینی درباره ویژگی اخلاقی این عالم ربانی اظهار داشت: یکی از برجسته ترین شاگردان مکتب اخلاقی این عالم ربانی، آیت الله شیخ مجتبی قزوینی بودند که استاد رهبر معظم انقلاب نیز بوده اند که نقل می کند زمانی که از نجف برگشتم، در گفت و گوها و مباحثاتی که با علمای روزگار داشتم، این عالم نوعی برتری علمی بر علمای روزگار خود داشت و روزی به من گفت که در نجف نزد چه اساتیدی تحصیل کرده ای، و از من خواست که چند مورد از مطالبی را که بر آن تسلط دارم را بیان کنم و گفتم و ایشان اشکال می کردند و مرا مجاب کردند و فرمودند که فردا کتاب معراج السعاده را تهیه کن و بیا؛ با این کار خواست بفهماند که اگر قرار است علمی هم بیاموزی باید به هدیه اخلاق آراسته باشی.

 

وی درباره صفات اخلاقی آیت الله زرآبادی و داستانی از این عالم اشاره و تصریح کرد: مهم ترین رکن مرحوم زرآبادی، اخلاقی بودن ایشان است و در بین مردم و شاگردان خود نفوذ اخلاقی داشتند؛ فرزند این عالم، آیت الله سید جلیل زرآبادی، محضر فوق العاده ای داشتند و می فرمودند که یک روز پدرم به آستان مقدس حضرت ثامن الحجج(ع) مشرف می شوند و بعد از عرض ادب و زیارت، جلوی ضریح درخواست می کنند که از شما می خواهم که ذره ای از آن ولایت کلیه الهیه تان را به من عنایت بفرمایید.

 

حضرتی ها افزود: مرحوم زرآبادی برای آقازاده خود نقل کرده بودند که ناگاه احساس کردم که تمام وزن عالم روی دوش من است و استخوان هایم در حال گسستن است و به زانو در آمدم و افتادم و گفتم که آقا غلط کردم و من ظرف ولایت شما را ندارم، آنچه که صلاح می دانید به من عطا فرمایید و وقتی از حرم خارج شدم، تمام تنم خیس عرقی بود که سنگینی آن بار روی دوشم بود و با امام رؤوف(ع) این معامله را داشتم و پس از آن بود که چشمم به بسیاری از حقایق باز شد و توانستم نسبت به بسیاری از امور بصیرت پیدا کنم.

 

پژوهشگر دینی یادآور شد: به آیت الله سید جلیل زرآبادی گفتم که قصد زیارت امام رضا(ع) را دارم و چه چیزی از آن حضرت بخواهم، گفتند که هیچ سخنی فراتر از سخن قرآن نیست و آن سخن برادران یوسف را بگو که «يا أَيُّهَا الْعَزيزُ مَسَّنا وَ أَهْلَنَا الضُّرُّ وَ جِئْنا بِبِضاعَةٍ مُزْجاةٍ فَأَوْفِ لَنَا الْكَيْلَ وَ تَصَدَّقْ عَلَيْنا إِنَّ اللَّهَ يَجْزِي الْمُتَصَدِّقين» و اهل بیت(ع) باید متناسب با ظرف وجودی مان به ما کرم کنند.

 

وی به معرفی اجداد با برکت آیت الله زرآبادی(ره) پرداخت و خاطرنشان کرد: اجداد این عالم، خاندان علمی برجسته بودند و از قرن هشتم هجری همراه با مرحوم حلی برای مناظره با علمای اهل سنت به سلطانیه دعوت می شوند و سپس ساکن قزوین می شوند؛ این خاندان رشته ای از پرورش علمی را در منطقه قزوین عهده دار بوده اند که در دوره فتنه افغان به منطقه الموت و روستای زرآباد مهاجرت می کنند و پس از آرامش به قزوین می آیند؛ می توان گفت که نخستین و مهم ترین مربی این عالم، مرحوم پدرشان سید علمی زرآبادی بودند که نقش بسزایی در پرورش این عالم داشته اند.

 

حضرتی ها درباره اهمیت حق الناس در نگاه آیت الله زرآبادی(ره) اظهار داشت: ایشان را در دوره کودکی به بازار می برند و در مغازه الافی یک بازاری مشغول به کار می کنند و روزگاری که فرصت داشته است در دوران کودکی با دقتی که در دوران خود داشته است، متوجه می شود که وزن سنگ ترازوها کمی با هم اختلاف دارند و زمانی که می خواستند از روستائیان محصولی را بخرند، سنگی که وزن بیشتری داشته را می گذاشتند که حق الناس بر عهده ایشان نباشد و زمانی که صاحب مغازه متوجه می شود، به صورت او سیلی می زند و او می فرماید که می خواستم مدیون مردم نباشد این کار را می کردم و اگر این وزن ها  به درستی رعایت می شد، نیازی به این کار نبود؛ می آیند و به پدرش می گویند نمی خواهم که در محیط بازار باشم و اجازه دهید که در محیط علمی بروم و از این زمان به بعد حوزه وارد می شوند.

 

این پژوهشگر با بیان این که مهم ترین آثار آیت الله زرآبادی، شاگردان او بوده اند، تصریح کرد: این عالم ربانی انسان های ناب و برجسته ای را تربیت کرده اند و ایشان در میان شاگردانش، بیشترین احترام و تعلق را به شیخ علی اکبر الهیان داشته اند و رسمشان این بوده که وقتی درسشان تمام می شده، شاگردان خود را تا جلوی درب بدرقه می کردند، اما درباره مرحوم الهیان، ایشان را تا مدرسه التفاطیه همراهی می کردند و این نشان دهنده مقام و منزلت او در نزد استاد بوده است.

 

وی به تربیت شاگردان شایسته از سوی آیت الله زرآبادی اشاره کرد و گفت: از فرزند ایشان نقل شده است که الهیان در اثر هدایت های مرحوم زرآبادی به افق های فوق العاده ای دست پیدا کرد؛ مرحوم دبیر آقا سیدجوادی می گفت دیدم آیت الله الهیان قصد دارند که به گرمابه بروند، به کمک ایشان رفتم تا وسایلشان را ببرم؛ در حین حرکت صحبت می کردم که به ذهنم خطور کرد که مبادا دانش آموزان من، مرا در این شرایط ببینند؛ مرحوم سید جوادی می گوید به محضی که این موضوع از ذهنم خطور کرد، مرحوم الهیان فرمودند که آقا سید این بقچه را به من بدهید که سبب زحمت شما نشود؛ ایشان تا این قدر در حوزه تصرف دست بازی داشته اند؛ ایشان یکی از شاگردان مرحوم زرآبادی است.

 

حضرتی ها به توصیه های فرزندان عالمِ آیت الله زرآبادی اشاره کرد و یادآور شد: فرزندان این عالم می فرمودند که بروید بندگی کنید و راز موفقیت انسان این است که بنده باشد؛ مرحوم آیت الله سید جلیل زرآبادی می فرمودند در صلوات بر پیامبر(ص) و شهادت در نماز گفته می شود که پیامبر(ص) در ابتدا عبد خدا بوده و سپس پیامبر خدا می شود؛ وقتی این راه رستگاری است و اگر می خواهیم در مسیر نبوت پیامبر(ص) قدم بزنیم، باید بندگی کنیم و بنده خدا باشیم.

 

در این برنامه، محمدعلی حضرتی ها(میهمان این برنامه) و همچنین پخش مستندی از زندگی آن عالم و سخنانی از علما و بزرگان به زندگی نامه و شخصیت این عالم پرداخته شد که در ادامه به بخشی از این مطالب اشاره می کنیم:

 

از استادان وی می توان به آیت الله حاج ملا علی اکبر ایزدی سیادهنی تاکستانی، میرزا حسن کرمانشاهی، سید شهاب الدین شیرازی، شیخ علی نوری حکمی، شهید شیخ فضل الله نوری اشاره کرد.

 

مرحوم آیت الله سید موسی زرآبادی در سال ۱۲۹۴ قمری در قزوین دیده به جهان گشود؛ سرانجام در روز دوم ماه ربیع الثانی ۱۳۵۳ قمری، از این جهان تاریک و محدود و گذران به جهان روشنایی و نامحدود و پایدار رخت می‌کشد و پیکر پاک وی در صحن امامزاده(شاهزاده) حسین(ع) در قزوین به خاک سپرده می ‌شود و اکنون آرامگاه سید مورد توجه آشنایان و خواص است./822/پ202/ی

ارسال نظرات