انجام واجبات و ترک محرمات ریاضت شرعی برای رسیدن به کمال است
به گزارش خبرنگار خبرگزاری رسا در اصفهان، حجت الاسلام سید محسن موسویان، کارشناس مسائل مذهبی عصر امروز در سلسله جلسات معرفت النفس که در خیابان سروش اصفهان برگزار شد، گفت: انسان از عالم بالا به پایین کشیده شده است و سرانجام دوباره به عالم بالا می رود.
وی ادامه داد: از آیت الله بهجت سؤال کردند چه کار کنیم تا به کمال برسیم، ایشان جواب داد واجبات را انجام دهید و محرمات را ترک کنید، البته با انجام مستحبات و دوری از مکروهات می توان سرعت بیشتری به سیر کمال داد، انجام واجبات و ترک محرمات یک نوع ریاضت عملی شرعی است که در واقع همان سختی دادن به نفس است.
حجت الاسلام موسویان بیان داشت: در زمان امام صادق(ع) شخصی را دیدند که از عالم غیب خبر می داد و مردم دور او جمع شده بودند، حضرت(ع) او را فراخواندند و از او پرسیدند این علم را از کجا آورده ای، گفت ریاضت کشیده ام، از هر چه خوشم می آمد ترک کردم و هر چه خوشم نمی آمد انجام دادم، امام(ع) نظر او را نسبت به اسلام جویا شدند، گفت بدم می آید،حضرت(ع) فرمودند: پس اسلام بیاور، وقتی شخص اسلام آورد علم از او گرفته شد تا از راه شرعی به آن برسد.
وی اظهار داشت: کارهای خارق العاده به چند دسته تقسیم می شوند، دسته اول شعبده بازی است که با سرعت بالا و خطای دید همراه است پس حقیقت خارجی ندارد، دسته دوم ساحران هستند که کارشان تصرف در ذهن است و حقیقت خارجی ندارد و برخی از آن ها از اجنه کمک می گیرند.
کارشناس مسائل مذهبی ابراز داشت: دسته دیگر مرتاضان هستند که یا به وسیله ریاضت و یا با واسطه غیبی و اجنه به این مرحله رسیده اند و دسته چهارم کار اولیاء الهی است که به اذن خدا انجام می دهند و کارشان برای دعوت به خود نیست بلکه برای دعوت به خدا است.
حجت الاسلام موسویان گفت: هفتمین نکته در معرفت النفس حضور تمام نفس است، روح انسان همه جا به تمام هست و این طور نیست که روح انسان به چند قسمت تقسیم شود و در هر قسمت کار خاصی انجام دهد، زمانی که انسان در آن واحد هم می بیند و هم می شنود و فکر می کند یعنی روح در آن واحد هم در بینایی و هم در شنوایی و هم در تفکر است.
وی بیان داشت: روح انسان فوق زمان و مکان است و مکان مند نیست یعنی جایی را اشغال نمی کند و سمت و طرف برای آن معنا ندارد، اولیای الهی که به مرحله تجرد می رسند در واقع در مرحله ای هستند که یک کار، آن ها را از کار دیگر محروم نمی کند و در آن واحد همه جا حضور دارند، ولی ما به خاطر این که محدودیت در ابزار داریم به این مرحله نرسیده ایم. /869/202/ب2